Str. 346. 17 V 1689 r. „Ty żeś złodziejka” – wykrzyczała Wójtowiczowa do Przemyślańskiej, po czym cechmistrze zabronili Przemyślańskiemu wykonywać dalej rzemiosło.

Bednarza Błażeja Przemyślańskiego znamy już ze sprawy z 7 kwietnia, kiedy pewien mieszczanin janowski skarżył go o pobicie, w tym o to, że o mało co nie zabił go kadzią, którą dla niego robił. Tym razem Przemyślański występuje razem ze swoją żoną Zuzanną przeciwko Grzegorzowej Wójtowiczowej (Wójtowicowej). Cóż takiego się stało? Otóż na jakimś spotkaniu (schatce) w domu u burmistrza Szali, który był jednocześnie rezydentem i Cechmistrzem Rzemiosła Kołodziejskiego, Kowalskiego, Bednarskiego, itd., Wójtowiczowa nazwała żonę Przemyślańskiego złodziejką. Posądzenie o złodziejstwo zostało dokonane w obecności także innych cechmistrzów. Co prawda nie znamy szczegółów sprawy, ale posądzenie to wydało się chyba cechmistrzom bardzo wiarygodne (chociaż w swej protestacji Przemyślański napisał, że słowa te zostały wypowiedziane „z popędliwości”), skoro świadkowie zajścia, będący przedstawicielami władz miejskich i cechowych, zakazali „rzemiesła robić pod zabraniem naczynia i wosku kamienia do cechu aż się wywiedzie”, czyli aż się sprawa wyjaśni. Słowo kamięń oznacza jednostkę wagi (1 kamień wynosił ok. 11 kg) natomiast wzmiankowany wosk używany był do smarowania beczek z zewnątrz w celu zabezpieczenia i uszczelnienia. Można zadać sobie pytanie: „Dlaczego to Przemyślański występuje z pozwem przeciwko Wójtowiczowej, skoro ona to posądzenie o złodziejstwo skierowała nie do niego, a do jego żony?”. Wiadomo, że w owym czasie kobiety nie należały do cechu ale też możemy się domyślać, że niektóre uczestniczyły w prowadzeniu warsztatów swoich mężów, może np. zajmowały się sprawami finansowymi. Musiało chyba tak być w tym przypadku.

Nie ma, niestety, w dalszej części księgi protokółów ciągu dalszego tej sprawy, mimo informacji o powołaniu świadków. Widocznie strony sporu pogodziły się poza sądem.

wschatce – w schatce, czyli w spotkaniu;
spiechem – pośpiesznie, naprędce;
wywiedziesz się – tu: wytłumaczysz się, wyjaśnisz.

Do Vrzędu y Xiąg Niniejszych Woytowskich Ławnyczych PrzyszedSzy y StanąwSzy osobą Swoią Vczciwy Błazey Przemyslanski Miesczanin Modliboski Rzemiesła Będnarskiego Społecznie y zMałzonką Swoią Zuzanną Zaniosł Solenną protestatią przeciwko Grzegorzowey Woytowicowey Miesccę Modliboskiey Isz ona wazyła się słowa zadać nie Uczciwe y czci tudzieSz Sławie przeszkadzaiącę na dobrowolnym mieyscu wdomu Sławetnego Pana Szymona Szale Burmistrza y Residenta naten Czas TudzieSz Cechmistrza Rzemieseł Kołodzieyskiego Kowalskiego Będnarskiego etc. przy zupełney Braciey wschatcę zostaiących naten Czas wdomu tegosz Sławetnego Pana Szymona Szale Cechmistrza zadała Uczciwa Grzegorzowa Woytowicowa zpopędliwosci iześ ty złodzieyka niedam ci się Spiechem przeprosic aSz się wywiedzieSz za które zadane Słowa zakazali Panowię Cechmistrzę Rzęmiesła robic pod zabraniem naczynia y wosku Kamięnia do Cechu aSz się wywiędzie przeciwko ktorey protestatus eSt iterum atque iterum Solenniter y Swiatki wywiodł